Kiedy uwalniamy wilki z wnyków lub ratujemy z wypadków najczęściej nie wiemy, czy to przybysze z daleka, czy zwierzęta z lokalnej grupy rodzinnej. Dopiero dane z badań genetycznych i telemetrii pokazują, czy pomogliśmy wędrowcowi czy też miejscowemu wilkowi. W maju i czerwcu dowiadujemy się także, czy osobnik ten uczestniczy w wychowaniu szczeniąt. Ostateczne dowody na pełnienie roli rodzica lub opiekuna dostarczają nam nagrania z fotopułapek, ustawianych w oparciu o dane telemetryczne. Oczywiście pozyskanie takich nagrań nie jest łatwe, wilki po przejściach konsekwentnie starają się unikać ludzi, nierzadko omijają też fotopułapki i trzeba czasu, zanim kamery uchwycą „ten moment”. Obecnie możemy już z całą pewnością powiedzieć, że Luty, wilk uratowany przez nas z wnyków na początku lutego 2022 r. na skraju Puszczy Kampinoskiej jest ojcem i razem ze swoją partnerką wychowuje szczenięta w Kampinoskim Parku Narodowym. Natomiast Nestor z Lasów Koszalińskich, który we wrześniu 2021 r. utknął we wnykach we wsi Gruszewo, pomaga swojej rodzinie w wychowie szczeniąt. Nie wiemy jeszcze jakie więzy pokrewieństwa wiążą go z wilczętami, na to powinny nam dać odpowiedź analizy genetyczne.
Kontakt
dr hab. Sabina Pierużek-Nowak – prezes Ten adres pocztowy jest chroniony przed spamowaniem. Aby go zobaczyć, konieczne jest włączenie w przeglądarce obsługi JavaScript. +48 606 110 046